آیا ادرار کردن قبل و بعد از رابطه جنسی از عفونت ادراری جلوگیری می کند؟

رعایت نکردن بهداشت در رابطه جنسی یکی از شایع ترین عوامل ابتلا به عفونت ادراری به خصوص در زنان است.  از آنجایی که خروجی مجرار ادارر در زنان نزدیک به واژن و مقعد قرار گرفته است. احتمال بروز عفونت ادراری در زنان 30 برابر بیشتر از مردان است. 

 

ادرار کردن قبل و بعد از رابطه جنسی الزامی نیست ولی میتواند تحت برخی شرایط برای حفظ سلامت فرد مفید باشد.  

ادرار کردن قبل و بعد از رابطه جنسی هیچ ارتباطی با باردار شدن ندارد. 

 

با وجودی که مطالعات زیادی در این زمینه انجام نشده است ولی عقیده بر این است که ادرار کردن بعد از رابطه جنسی میتواند احتمال بروز عفونت مجاری ادراری را کاهش دهد ولی هیچ تاثیری بر عفونت انتقالی از طریق جنسی که وارد واژن شده اند ندارد و تنها راه پیشگیری از ابتلا به بیماری ها و عفونت های جنسی استفاده از کاندوم است. 

 

ادرار کردن قبل از رابطه جنسی در زنان

عفونت مجاری ادراری در زنانی که فعالیت جنسی بیشتری دارند ، بروز می کند و علایم عفونت مجاری ادراری معمولا 24 ساعت بعد از عفونت خودش را نشان میدهد.

 

واژن زنان سطحی مخاطی  ، چرب و لزج دارد که دارای باکتری های سالم و مفید برای حفظ سلامت محیط واژن هستند ولی این باکتری ها در صورت ورود به مجاری ادرای منجر به عفونت می شوند. به دلیل خارج شدن ترشحات واژن هنگام رابطه جنسی ، احتمال انتقال باکتری ها به مجاری ادراری وجود دارد. 

 

بهتر است رابطه جنسی با مثانه خالی انجام شود ، تورم ایجاد شده در کلیتوریس و اندام تناسلی هنگام برانگیخته شدن باعث ایجاد فشار به مثانه و احساس اضطرار دفع ادرار در زنان می شود ولی این گفته به این معنی نیست که حتما قبل از رابطه جنسی به دستشویی بروید بلکه به این معنی است که زمانی رابطه جنسی بهتری را تجربه خواهید کرد که مثانه شما نزدیک به پر شدن نباشد. 

 

بر خلاف نظر عامه ، ادرار کردن قبل از رابطه جنسی برای زنان احتمال بروز عفونت های ادراری و زنانه را بیشتر می کند می شود. ناگفته نماند که بسیاری از زنان عقیده دارند نیمه پر بودن مثانه باعث می شود ارگاسم بهتری را تجربه کنند. 

 

ادرار کردن بعد از رابطه جنسی در زنان 

هنگام رابطه جنسی ، ترشحات واژن زیاد شده و بیرون اندام تناسلی خیس میشود بنابراین احتمال این که باکتری های واژینال هنگام رابطه جنسی وارد مجرای ادرار شوند وجود دارد به همین دلیل توصیه می شود که ادرار خود را برای بعد از رابطه جنسی نگه دارید تا بالا بودن حجم ادرار و فشار خروج آن باعث دفع باکتری های مضر برای مجاری ادراری شود. 

 

باکتری هایی که هنگام رابطه جنسی وارد مجاری ادراری می شوند در صورتی که با جریان شدید ادرار خارج نشوند منجر به عفونت باکتریایی مجاری ادراری می شوند که به نام " عفونت ماه عسل " شناخته می شود. 

 

این باکتری های ساختاری زین مانند دارند که مثل قلاب عمل کرده به قشر داخلی مجاری ادراری می چسبند و در صورتی که فشار و مقدار ادرار کافی نباشد و آن ها را به بیرون از بدن دفع نکند به مثانه راه پیدا کرده و شروع به رشد و تولید مثل کرده و باعث ایجاد عفونت مجاری ادراری در زنان می شوند. 

 

در صورتی که رابطه اورال روی فرج و کلیتوریس داشته باشید ، احتمال انتقال باکتری های بزاق دهان به مجاری ادراری وجود دارد. ادرار بعد از رابطه جنسی برای زنانی که مستعد عفونت هستند بسیار سودمند است ولی برای زنانی که مستعد عفونت نیستند شاید اهمیتی نداشته باشد ولی ضرری هم ندارد.

 

 

احتمال عفونت مجاری ادراری بعد از رابطه مقعدی بیشتر از رابطه واژنی یا رابطه اورال است بنابراین هنگام برقراری رابطه مقعدی سعی کنید به هیچ عنوان آلت تناسلی مرد را به دستگاه تناسلی زن نزدیک نکنید و از کاندوم مجزا برای رابطه جنسی مقعدی استفاده کنید.  

ادرار قبل از رابطه جنسی برای مردان

همانطور که همه شما میدانید قبل از انزال مایعی به نام پیشاب از آلت مردان خارج می شود که ممکن است حاوی اسپرم های باقی مانده از خروج قبلی مایع منی باشد و با احتمال کم میتواند منجر به بارداری شود. 

 

ادرار قبل از رابطه جنسی در مردان میتواند به از بین بردن اسپرم های باقی مانده از رابطه جنسی یا خروج مایع منی قبلی در مجاری ادراری کمک کند و در نتیجه هنگام رابطه جنسی پیشاب مرد بدون اسپرم باشد و احتمال بارداری با پیشاب را کمتر نماید. 

با وجودی که این نظریه بین کارشناسان مطرح شده است ولی از نظر علمی به اثبات نرسیده است و بنابراین نمیتوان احتمال بارداری با پیشاب را صفر دانست. 

 

ادرار بعد از رابطه جنسی برای مردان

از آنجا که طول مجراری ادراری در مردان به دلیل وجود آلت تناسلی بیرون از بدن ، بسیار بیشتر از زنان است ، ادرار کردن عفونت مجاری ادراری در مردان نادر است. بعد از رابطه جنسی برای مردان فایده کمتری دارد و باکتری برای رسیدن به مثانه باید فاصله بسیار طولانی تری را طی کند بنابراین  احتمال انتقال باکتری های واژن یا مقعد به مثانه مردان بسیار کمتر است. 

 

از سویی دیگر مجرار ادرار و خروج منی در مردان ، یکی است و انزال در مردان  به تمیز شدن مجرای ادرار آن ها کمک می کند ولی به هر حال به مردان هم توصیه می شود که بعد از رابطه جنسی ادرار کنند و آلت تناسلی را کامل بشویند.

 

کمردرد یکی از دلایل بی میلی جنسی!

 

رابطه جنسی سرد به خاطر کمردرد!
کمردرد از مشکلاتی است که تاثیرش بر عملکرد جنسی هنوز به طور کامل مشخص نشده و تحقیقات زیادی در این زمینه انجام نشده اما مشخص است که هر نوع بیماری و درد می تواند به نوعی بر عملکرد و زندگی جنسی تاثیر بگذارد.
کمردرد، مشکلات روماتیسمی، درد مفاصل و ... باعث می شوند فرد به جای تمرکز بر لذت از رابطه زناشویی، بر درد ناشی از بیماری متمرکز شود و کمتر به روابط عاطفی، صمیمانه یا رابطه زناشویی توجه کند. در نتیجه به مرور دفعات برقراری رابطه کمتر می شود و ممکن است بی میلی جنسی به وجود آید.

آمارهای موجود نشان می دهند 73 درصد زنان و 84 درصد مردانی که به کمردرد مبتلا هستند، دچار بی میلی و ناتوانی جنسی می شوند.
در کمردردهایی که باعث بروز مشکلات جنسی می شوند، معمولا بیشترین تاثیر در روابط بین فردی و عاطفی زوج دیده می شود و زندگی جنسی آنها تحت تاثیر قرار می گیرد. فرد بیمار با وجود داشتن میل و انگیزه جنسی، به دلیل درد ناشی از بیماری قادر نیست رابطه زناشویی داشته باشد یا بهتر است رابطه زناشویی نداشته باشد اما ممکن است این موضوع باعث نارضایتی جنسی طرف مقابل شود. بررسی اندک مطالعات و پژوهش های انجام شده در این زمینه نشان می دهد به طور کلی کمردرد می تواند از 2 جنبه بر زندگی جنسی تاثیر بگذارد.

 

1- آثار فیزیولوژیک
به طور کلی هر نوع تغییر فیزیولوژیکی ممکن است بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد. دردهای شدید و از جمله کمردرد به خصوص اگر ناشی از سوانحی نظیر تصادف، عمل جراحی، دیسک کمر یا شکستگی باشد، باعث آسیب به اعصابی می شود که در شکل گیری میل و انگیزه جنسی نقش دارند.

داروهایی هم که افراد برای کاهش درد مصرف می کنند، در این زمینه تاثیر دارند. مطالعات نشان داده است برخی مسکن ها ممکن است باعث کاهش سطح تستوسترون در زنان و مردان شوند. مصرف مسکن های قوی تر نیز تاثیرهای به مراتب عمیق تری دارد و باعث خستگی، خواب آلودگی، افسردگی و کاهش انرژی می شود که این مسائل خود باعث کاهش میل و انگیزه جنسی فرد خواهد شد.

2- آثار روانشناختی
دردهای مزمن نظیر کمردرد و دردهای مرتبط با کمر، معمولا باعث ایجاد اضطراب و نگرانی می شود. بخشی از این نگرانی ناشی از ترس تشدید درد و ناراحتی هنگام برقراری رابطه زناشویی است که در این صورت فرد ممکن است از برقراری روابط زناشویی پرهیز کند و این موضوع خود به تدریج باعث تضعیف روابط عاطفی و بین فردی می شود.

 

بخش دیگر مربوط به تاثیراتی است که کمردرد بر فعالیت جنسی می گذارد و ترس ناشی از نداشتن عملکرد جنسی لذتبخش و رضایت بخش. نگرانی در این موارد در نهایت باعث شکل گیری اضطراب عملکرد در فرد و کاهش کیفیت فعالیت و عملکرد جنسی می شود. از سوی دیگر، مصرف داروهای ضد درد نیز ممکن است باعث بروز افسردگی شود که مستقیم یا غیرمستقیم بر عملکرد جنسی فرد تاثیر می گذارد.

 

3 توصیه کاربردی به همسرانی که کمردرد دارند
1) به نظر می رسد برخی از انواع کمردرد ناشی از مشکلات جنسی و وجود نداشتن رابطه شکوفاست. در برخی شرایط، داشتن رابطه زناشویی رضایت بخش می تواند به تخلیه هیجان ها کمک کند و باعث آرامش جسم شود. به عبارتی، رابطه زناشویی مناسب خود نوعی مسکن است.

2) اگر دچار کمردرد خفیف هستید، هرگز نباید رابطه زناشویی را کنار بگذارید، کافی است از حرکات شدید و ناگهانی پرهیز کنید. هرگونه حرکت آکروباتیک یا حرکاتی که به پایین کمر فشار وارد می کند، می تواند درد را تشدید کند. مثلا در وضعیتی که خانم به شکم خوابیده؛ بهتر است بالشی زیر شکم او قرار داده شود. بهترین وضعیت که فشاری به کمر وارد نمی کند، خوابیده به پهلو است.

3) اگر دچار کمردرد شدید، فورا وضعیتی را که در آن هستید تغییر دهید و در مورد مشکلی که دارید، برای همسرتان توضیح دهید و حتما با پزشک در مورد دلیل کمردرد و محدودیت های لازم مشورت کنید.

 

چگونه خواسته های جنسی خودرا مطرح کنیم؟

اکثر مردها در زمان ازدواج تصور رابطه جنسی مکرر و راضی کننده با همسر خود دارند و آن را یکی از نعمتهای خدادادی ازدواج تصور می کنند. در آن لحظه بیشتر خانمها هم با شوهرانشان هم عقیده هستند. اما با گذشت زمان این مردها متوجه می شوند که دیدگاه خانمهایشان با آنها یکی نیست. آنها می فهمند که رابطه جنسی مکرر نیاز به صحبت و مذاکره دارد که آنها هیچ مهارتی در آن ندارند. در این مقاله، سعی داریم به مردها کمک کنیم این مهارت را در خود تقویت کنند تا کمبود و محرومیت از رابطه جنسی برایشان به اتمام برسد.

 

گام نخست برای مطرح کردن  و رسیدن به خواسته جنسی
مذاکره موفق با جمع آوری اطلاعات مرتبط شروع می شود. بنابراین به مرها پیشنهاد می کنیم که بحثشان را با سوال بسیار مهم «چرا باید رابطه جنسی داشته باشیم؟» شروع کنند. اگر صادق باشند، پاسخ آنها به این سوال بسیار متفاوت با همسرشان خواهد بود. مردها معمولاً نیاز به رابطه جنسی را تجربه می کنند که از چند روز بعد از آخرین ارضای جنسیشان (یا چند ساعت برای مردان جوانتر) شروع به رشد می کند.

ازاین رو برای بیشتر مردها پاسخ به این سوال این است که «رابطه جنسی برای از بین بردن نیاز و عطش جنسی لازم است.» ما کاری که اکثر آقایان برای دست یافتن به این رضایت انجام میدهند را «عمل جنسی» می نامیم.

از طرف دیگر خانمها معمولاً آن عطش و میل جنسی را مثل آقایون تجربه نمی کنند. به همین دلیل، رابطه جنسی برای آنها هدفی کاملاً متفاوت دارد. برای آنها رابطه جنسی بخش کوچکی از چیزی بزرگتر است که به آنها برای ایجاد صمیمیت با مردی که عاشقش هستند کمک می کند. پاسخ به این سوال برای بیشتر خانمها این است که «رابطه جنسی برای ایجاد پیوند عاطفی که با محبت و گفتگوی صمیمانه ایجاد می شود، لازم است.» ما کاری که اکثر خانمها برای رسیدن به این هدف انجام میدهند را «اتفاق جنسی» می نامیم.

منظور ما را اشتباه نگیرید. منظور ما این نیست که هدف از رابطه جنسی برای زن و شوهرها فقط یک چیز است. معمولاً مجموعه ای از انگیزه ها در مردان هم باعث می شود که رابطه جنسی را برای ایجاد پیوند احساسی بخواهند و خانمها هم از رابطه جنسی خود توقع رضایت و آرامش دارند. منظور ما این است که انگیزه اصلی و اولیه زن و شوهرها برای برقراری رابطه جنسی با هم معمولاً متفاوت است.

هورمون تستوسترون توضیح می دهد که چرا مردان هدف رابطه جنسی را برآوردن آن عطش و نیاز خود می بینند. این هورمون که در بیشتر مردان به مقدار فراوان وجود دارد و در خانمها بسیار کم است، باعث ایجاد این نیاز و عطش جنسی می شود. زنان اگر به میزان تستوسترون بدن یک پسر ۱۹ ساله تستوسترون وارد بدن خود کنند، این عطش و نیاز جنسی به سراغ آنها هم میرود و به اندازه مردان به دنبال رابطه جنسی خواهند بود.

 

گام دوم برای مطرح کردن خواسته جنسی
سوال بعدی که در بحث با همسرتان درمورد افزایش دفعات ارتباط جنسی دارید باید بپرسید این است که " چطور باید رابطه جنسی برقرار کنید؟" پاسخ به این سوال بیشتر به پاسخی که به سوال اول می دهید بستگی دارد، "چرا باید رابطه جنسی داشته باشیم؟"

 

بیشتر مردها اگر به حال خودشان گذاشته شوند سبکی از رابطه جنسی را انتخاب می کنند که نشانگر هدف آنها، یعنی ارضای میل و نیازی است که در آنها بسیار شدیدتر و بیشتر از خانمهایشان است، می باشد. آنها شروع کننده عمل جنسی خواهند بود که با ایجاد اعمالی برای تحریک خودشان آغاز خواهد شد.

 

برای بیشتر مردها نگاه کردن به بدن همسرانشان و حس کردن آن، مخصوصاً سینه ها، باسن و اندام جنسیشان بهترین راهکار است. بهترین زمان برای انجام این عمل جنسی وقتی است که همسرشان قبل از خواب کنار آنها در تختخواب دراز کشیده است و یا در زمان بیدار شدن از خواب. عمل جنسی خود معمولاً شامل سکس کامل است اما خیلی از مردها رابطه جنسی دهانی را چون سریعتر و قویتر است ترجیح می دهند.

باز هم اشتباه متوجه منظور ما نشوید. ما توصیه نمیکنیم که همه شوهرها اینطور رفتار کنند یا اصلاً اینطور فکر کنند. اما در گفتگویی که با همسرتان دارید درمورد غرایزتان کاملاً صادق باشید و به همسرتان بگویید که چه چیزی بیشتر به شما لذت می دهد.

باتوجه به دیدگاهی که خانمها درمورد رابطه جنسی دارند که باور دارند رابطه جنسی می بایست یک تجربه احساسی مبنی بر محبت و گفتگوی صمیمانه باشد، پاسخ آنها به این سوال کاملاً متفاوت خواهد بود. آنها میخواهند رابطه جنسی برایشان بخشی از یک تجربه عاشقانه بسیار گسترده تر باشد. شام خوردن، رقصیدن و راه رفتن زیر نور ماه، همه و همه توام با حس محبت و مراقبت طرف مقابل نمونه هایی از مقدماتی هستند که آنها برای داشتن یک رابطه جنسی رضایتبخش نیاز دارند.

 

وقتی به این قسمت از مذاکره با همسرتان رسیدید، دیدگاه او نسبت به اینکه چطور باید رابطه جنسی برقرار کنید به شما کمک خواهد کرد بفهمید چرا برایتان داشتن این ارتباط به آن اندازه ای که شما می خواهید سخت بوده است. حتی اگر همسرتان به همین اندازه دقیق به این سوال پاسخ ندهد، تصور می کنیم بتوانید حس کنید که رابطه جنسی برای شما یک عمل واحد اما برای همسرتان بخشی از یک اتفاق بزرگتر است.

 

گام سوم برای رسیدن به خواسته های جنسی
راهکاری که معمولاً به زوجهایی که قصد بالا بردن دفعات رابطه جنسی خود را دارند پیشنهاد میشود این است که اعمال جنسی خود را به اتفاقات جنسی تبدیل کنند.
زمانی که مردی محیط محبت آمیز ایجاد می کند، شرایطی را فراهم می کند که رابطه جنسی برای همسرش تبدیل به یک اتفاق شود. لازمه آن حتماً داشتن گفتگوی عاشقانه است. اگر این محبت و گفتگوهای عاشقانه منظم باعث شود زن بتواند با شوهر خود پیوند احساسی برقرار کند، رابطه جنسی بُعد بسیار مهمی از حس صمیمیت زن خواهد شد.

 

یکی از تکالیفی که برای زن و شوهرهایی که با مشکل دفعات انجام رابطه جنسی مشکل دارند بسیار مفید است این است که قبل از انجام عمل جنسی 3 ساعت را صرف محبت کردن و گفتگوی عاشقانه با همدیگر کنند. خیلی از مردها در ابتدای کار تصور خواهند کرد که این برای داشتن رابطه جنسی خیلی زیاد است اما وقتی این روش را شروع کنند متوجه خواهند شد که از آنچه تصور میکردند بسیار ساده تر است. علاوه بر این، این بخشی از وظایف او بعنوان شوهر است که نیازهای احساسی همسر خود را برآورده کند.

وقتی شوهری نیاز همسر خود به محبت و گفتگوی عاشقانه را میسر کند، برای زن هم برآوردن نیازهای جنسی همسر خود ساده تر خواهد شد. البته برعکس آن هم صدق میکند. هرچه زن بیشتر نیازهای شوهر خود برای ارضای جنسی را برآورده کند، برای مرد هم برآوردن نیازهای احساسی همسر خود ساده تر خواهد شد.

 

مشکلات خاص
این روش در ابتدای کار برای خیلی از زوجها اثر نمی کند زیرا زن نسبت به رابطه جنسی حالت دفاعی و دشمنی پیدا کرده است چون در ابتدای ازدواج دیدگاه مرد درمورد رابطه جنسی بر دیدگاه او غلبه کرده و به همین دلیل مرد زن را مجبور به داشتن رابطه جنسی به دلخواه او کرده است.  به همین دلیل رابطه جنسی برای او به تجربه ای دردناک هم از نظر جسمی و هم احساسی تبدیل شده است. درنتیجه هیچ تمایلی به برقراری رابطه جنسی با همسر خود ندارد.

 

در چنین مواردی، قبل از تشویق زن برای برقراری رابطه جنسی با شوهر خود، به او کمک شود بر این نفرت خود از رابطه جنسی غلبه کند. بعد از آن، زن باید به شوهر خود آموزش دهد به طریق خودش با او رابطه جنسی برقرار کند. محبت و گفتگوی صمیمانه معمولاً محیط را فراهم می سازد و در ادامه آن نوازشهای عاشقانه است که به تحریک جنسی زن کمک شایانی خواهد کرد. همچنین زن باید موقعیتها و روشهای برقراری رابطه جنسی که لذت بیشتری به او می دهد را برای شوهر خود توضیح دهد. بعد از اینکه شوهر یاد گرفت چطور با همسر خود ارتباط جنسی برقرار کند، زن در شراطی قرار میگیرد که مرد میتواند درمورد بالا بردن تعداد دفعات برقراری رابطه جنسی با او صحبت کرد.

مشکل دیگری که زوجهایی که قصد افزایش دفعات رابطه جنسی خود دارند با آن روبه رو میشوند، میل آنها به دعوا کردن است. نکته ای که بیشتر خانمها متذکر میشوند این است که همه آن محبتها و آماده سازیهای احساسی با یک دعوا از بین خواهد رفت زیرا مشاجره دقیقاً متضاد محبت و گفتگوی صمیمانه است.

 

با اینکه این به نظر بیشتر خانمها منطقی میرسد، مردها چندان آن را درک نمیکنند. آنها از همسر خود انتظار دارند که صرفنظر از آنچه قبلاً بین آنها اتفاق افتاده است، از نظر جنسی واکنش پذیر باشند. مشاجره و دعوا میل جنسی مرد را پایین نمی آورد اما مطمئناً برای زن به اندازه کافی فاصله احساسی ایجاد می کند که میل او به رابطه جنسی را از بین ببرد. پس اگر قصد بیشتر کردن رابطه جنسی بین خود و همسرتان را دارید، باید تا میتوانید از بروز دعوا و مشاجرات جلوگیری کنید.

جراحی زیبایی واژینوپلاستی و لابیاپلاستی چیست ؟

 

جراحی زیبایی واژینوپلاستی و لابیاپلاستی چیست؟
واژینوپلاستی عمل جراحی است که برای سفت کردن واژن هایی که بخاطر زایمان یا بالا رفتن سن گشاد شده اند انجام می گیرد. بعضی جراحان ادعا دارند که این عمل حتی حساسیت این ناحیه را نیز بالا میبرد، ادعایی که دانشگاه امریکایی زنان و زایمان به شدت با آن وارد چالش شده اند.

با اینکه حقیقت دارد که بافتهای واژن می توانند کشیده شوند، اما جمع کردن بافت واژن از طریق عمل جراحی بالا بردن واکنش جنسی را تضمین نمی کند زیرا میل، تحریک و ارضای جنسی بسیار پیچیده و مسئله ای شخصی است که وابسته به عوامل احساسی، معنوی و میان فردی است. علاوه بر این، حساسیت جنسی به طور خودکار منجر به لذت جنسی نمیشود، بلکه به درد منجر می شود.

لابیاپلاستی که جراحی پلاستیک بر روی لابیا (لبهای اطراف واژن) است میتواند به تنهایی یا همراه با واژینوپلاستی انجام شود. این جراحی میتواند بر روی لب بزرگ یا لب کوچک اندام تناسلی زن انجام گیرد. لابیاپلاستی اندازه و شکل لابیا را تغییر داده و میتواند آنها را کوچکتر کرده و یا تقارن بین آنها را اصلاح کند.

 

جراحی ترمیمی درمقابل جراحی پلاستیک
برای تصمیم گیری درمورد اینکه واژینوپلاستی انجام دهید یا لابیاپلاستی، خیلی مهم است که تفاوت بین جراحیهای ترمیمی و پلاستیک را بدانید.

جراحی ترمیمی عملکرد یک عضو از بدن را تقویت کرده درحالیکه جراحی پلاستیک زیبایی یک آناتومی طبیعی را بهبود می بخشد. بعنوان مثال بینی را در نظر بگیرید: جراح میتواند حفره های داخلی بینی را برای بهبود وضعیت تنفس فرد بازسازی کرده و یا برای بهبود ظاهر شکل آن را تغییر دهد.

این تمایز مهمی است زیرا دانشگاه امریکایی زنان و زایمان، جراحیها و نتایج را برای برطرف کردن مشکلات عملکردی مثل بی اختیاری ادرار ارزیابی می کنند. اما این دانشگاه درمورد جراحی زیبایی واژن بخاطر خطرات و فقدان اطلاعات پزشکی کافی محتاط تر برخورد می کند. بعنوان مثال بعضی عمل های واژینوپلاستی ابتدا بعنوان جراحی ترمیمی برای ترمیم نواقص مادرزادی درصورت بدشکلی واژن ایجاد شد تا دختر بتواند به طور طبیعی ادرار، عادت ماهیانه و عمل جنسی داشته باشد.

 

 

 اخیراً تکنولوژی لیزر نیز توسط بعضی جراحان برای جوانسازی واژن و سایر عمل های جراحی مربوط به اندام تناسلی استفاده می شود.
بعضی پزشکان وابسته به انجمن جراحان پلاستیک امریکا خود به طور مستقل عملهای جوانسازی واژن مختلفی را پیشنهاد میدهند اما این انجمن هیچ عمل خاصی را در این زمینه توصیه نکرده و اعتقاد دارد که در این زمینه نیاز به مطالعات پزشکی بیشتر است. هیچیک از عملهای زیبایی واژینوپلاستی قابل قبول معرفی نشده اند.

 

جراحی زیبایی واژینوپلاستی و لابیاپلاستی چه خطراتی دارد ؟
گزارشی از ارضای جنسی طولانی مدت خانم ها و مشکلات درمورد واژینوپلاستی و لابیاپلاستی وجود ندارد. علاوه بر این، ازآنجا که این جراحی ها هم مثل سایر جراحی ها در مجلات پزشکی مورد ارزیابی قرار نگرفته اند، دانشگاه امریکایی زنان و زایمان  آنها را «اثبات نشده» میداند. 

خطرات جراحی های زیبایی واژن عبارتند از:
- عفونت
- تغییرات دائمی در احساسات
- درد مستمر
- زخم
بهترین توصیه برای زنانی که قصد دارند جراحی های واژن انجام دهند: در مورد احساسات و نگرانی های خود در مورد اندام تناسلیتان و همچنین انتظاراتی که از جراحی دارید یا هر گزینه غیرجراحی دیگر، با پزشک خود با صراحت صحبت کنید. بعنوان مثال تمریناتی مثل تمرینات کگل میتواند ضعف و شلی عضلات واژن را بهبود بخشد و تحریک جنسی را بیشتر کند. مشاوره نیز میتواند مشکلات مربوط به اعتمادبه نفس جنسی را برطرف کند.

نمونه سوالاتی که میتوانید از جراحتان سوال کنید:
- این جراحی ها چه خطرات کوتاه مدت یا درازمدتی دارند؟
- این جراحی ها چه فوایدی دارند؟

- آیا این جراحی بر بارداری یا زایمان در آینده تاثیر خواهد داشت؟
- آیا انتظارات من از این جراحی واقع بینانه هستند؟
- چه انتخابهای غیرجراحی دیگری برای بهبود وضعیتم دارم؟
- آیا حس ناحیه واژنم بعد از جراحی کمتر خواهد شد؟
- آیا جراحی بر توانایی ارگاسم من اثر خواهد گذاشت؟
- آیا بعد از جراحی محدودیت هایی برای استفاده از محصولات بهداشتی زنانه مثل تامپون وجود دارد؟
- آیا بیمه هزینه این عمل ها را پوشش میدهد؟

بیشتر بیمه ها عملهای واژینوپلاستی و لابیناپلاستی و سایر عملهای زیبایی و پلاستیک که بیشتر انتخابی هستند تا لازم را پوشش نمیدهند. فقط در موارد محدودی این عملها ضروری شمرده میشود، مثل بزرگ کردن لابیا ایجادشده از استفاده زیاد تستوسترون، مشکلات مادرزادی یا ناراحتی های مزمن.

در این مواقع رابطه جنسی نداشته باشید

سید جواد علوی کارشناس طب سنتی درباره تدبیر جماع یا نزدیکی جنسی اظهار کرد: جماع یا نزدیکی جنسی از مهمترین راه‌های پاکسازی بدن و جزء سته ضروریه سلامتی است.

به گفته وی نزدیکی جنسی طبیعی باعث سرحال شدن، احساس سبکی، رفع وسواس و اندیشه بد می‌شود، همچنین عدم نزدیکی جنسی موجب تپش قلب، تب، سرگیجه، احساس سنگینی در بدن می‌شود.

 

رابطه جنسی در این مواقع مناسب نیست :

√ نزدیکی جنسی بعد از ورزش، پس از حمام، پس از فعالین سنگین مناسب نیست.
√ نزدیکی جنسی هنگام گرسنگی و بعد از غذا خوردن و مصرف نوشیدنی مناسب نیست.
√ نزدیکی جنسی پس از شادی زیاد یا غم زیاد نیز مناسب نیست.

 

علائمی که نشان می‌دهد نزدیکی جنسی زیان آور است:
- احساس لرز و سرما یا لرزش بدن هنگام نزدیکی جنسی
- احساس نوعی درد و رنج در اندام‌های بدن
اگر چنین علائمی در خود احساس کردید بهتر است که یک هفته از نزدیکی بپرهیزید و غذاهای مفید و با کیفیت مصرف کنید.

علوی بیان داشت: از دیدگاه طب سنتی افرادی که تنومند و هیکلی هستند از نزدیکی جنسی زیان کمتری می‌بینند و افرادی که خیلی لاغر هستند و دارای مزاج سرد و خشک‌اند از نزدیکی جنسی بسیار آسیب می‌بینند و افراد گرم مزاج از نزدیکی جنسی سود بیشتری می‌برند. نزدیکی جنسی بیش از اندازه موجب ضعف و غلبه سردی در بدن می‌شود و افراد سرد مزاج بیشتر از یک بار در هفته نزدیکی جنسی نداشته باشند.
این کارشناس طب سنتی خاطرنشان کرد: نزدیکی با شکم پر موجب ضعف معده خواهد شد و بهتر است که 2 تا 3 ساعت بعد از غذا باشد.

تاثیر منفی چاقی بر رابطه جنسی

دکتر نیستانی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نوشت: چاقی در مردان با تغییرهایی که در سطح هورمون‌های مردانه ایجاد می‌کند، باعث ناتوانی جنسی مثل اختلال در نعوظ و انزال زودرس و... می‌شود. البته ناتوانی جنسی ناشی از چاقی ارتباطی به سن ندارد و افراد جوان و مسن چاق دیر یا زود درگیر این موضوع خواهند شد. وقتی مردان چاق دچار ناتوانی جنسی می‌شوند، نخست اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند و رابطه زناشویی برایشان به یک عامل اضطراب‌آور تبدیل می‌شود. اضطراب نیز احتمال شکست را در برقراری روابط زناشویی بالا می‌برد.

چاقی در خانم‌ها نیز باعث بروز اختلالاتی در برقراری روابط زناشویی می‌شود. تغییرات فیزیولوژیکی که باعث کاهش میل جنسی می‌شود، از یک سو و مشکلات طبیعی چاقی در زنان از سوی دیگر تاثیر منفی در برقراری رابطه زناشویی می‌گذارد. علاوه بر این، احتمال ابتلا به عفونت‌های واژینال در خانم‌های چاق بیشتر است که برقراری روابط زناشویی را دشوارتر می‌کند.

 

به همین دلیل خانم‌ها و آقایان باید از همان دوران جوانی نسبت به وزن خود حساس باشند و از چاق شدن جلوگیری کنند. متاسفانه بسیاری از اختلالات ایجاد شده در بدن به نوعی با وزن افراد در ارتباط هستند. از همان دوران کودکی باید کودک را به خوردن غذاهای مفید عادت داد. غذاهای خوب گردش خون مناسبی در بدن برقرار می‌کند و یادمان باشد برقراری رابطه زناشویی خوب به برقراری جریان گردش خون و سالم بودن سیستم عصبی بستگی دارد.

فعالیت بدنی و ورزش در همه سنین و حتی سنین بالا توده ماهیچه‌ای مطلوبی ایجاد می‌کند. توده ماهیچه‌ای و فیزیک خوب نیز نقش مهمی در سرخوشی و شادی انسان‌ها دارد. عوامل عصبی و روانی هم نقش مهمی در برقراری رابطه زناشویی موفق دارند.

 

بایدها و نبایدها درباره کاندوم

کاندوم یک وسیله جلوگیری از حاملگی است که می تواند از انتقال بیماریهای آمیزشی نیز بکاهد. کاندومها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند: کاندومهای مردانه و کاندومهای زنانه. موضوع این مبحث عمدتا کاندومهای مردانه است.

انواع کاندومها:

کاندومها از نظر جنس به دو دسته بزرگ تقسیم می شوند: طبیعی و صناعی.
- کاندومهای طبیعی
کاندومهای طبیعی را از جنسهای مختلف می سازند که شایعترین آنها لاتکس طبیعی و پلاستیک است. امروزه اکثر کاندومها از لاتکس طبیعی درست شده اند. این نوع کاندومها موثرترین روش در جلوگیری از ابتلا به بیماریهای آمیزشی هستند. کاندومهای از جنس لاتکس طبیعی تا 800 درصد اندازه خود قابل کشش هستند. این کاندومها از نظر وجود سوراخ با جریان برق تست می شوند. امروزه تمامی کارخانجات سازنده کاندوم باید از استاندارد4047  ISO پیروی کنند. با اینکه کاندومهای از جنس لاتکس آنها را پر مصرف ترین کاندوم کرده است ولی آنها یک عده عیوبی هم دارند.

 

عیوب کاندوم های لاتکس عبارتند از:
√ اگر این کاندومها با مرطوب کننده های روغنی مثل لوسیون دست و صورت و وازلین استفاده شوند دچار آسیب می شوند. تماس با مواد روغنی سبب پاره شدن این کاندومها می شود.

√ تعدادی از افراد به لاتکس حساسیت دارند و نمی توانند از آن استفاده کنند. در سال 2009 کاندومی از جنس وایتکس (Vytex) ساخته شد که در آن 90 درصد پروتئینهائی که در لاتکس طبیعی سبب حساسیت می شدند، حذف شده اند. یک نوع کاندوم عاری از مواد حساسیت ساخته شده است که جنس آن از لاتکس صناعی است که پلی ایزوپرن نامیده می شود.

- کاندومهای صناعی
معروفترین این نوع کاندومها، کاندومهائی هستند که از پلی یورتان (Polyurethan) ساخته شده اند. سایر انواع کاندومهای صناعی که مورد استفاده قرار می گیرند کاندومهائی هستند که از رزین AT-10 و پلی ایزوپرن (Polyisoprene) ساخته شده اند. کاندومهای پلی یورتان ضخامت خیلی اندک دارند و فوق العاده نازک هستند. ضخامت آنها از چهار تا هفت صدم میلی متر متفاوت است.

 

علت برتری کاندومهای پلی یورتان نسبت به کاندومهای لاتکس :

√ حرارات را خیلی بهتر از کاندومهای از جنس لاتکس منتقل می کنند.
√ در مقابل حرارت و اشعه ماوراء بنفش حساسیت کمتری دارند بنابراین نگهداری آنها ساده تر است.
√ کاندومهای پلی یورتان با مواد مرطوب کننده حاوی روغن قابل استفاده هستند.
√ خیلی کمتر از لاتکس حساسیت زا می باشند.
√ فاقد بو هستند.

 

عیوب کاندومهای پلی یورتان

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مصرف کاندومهای پلی یورتان را برای جلوگیری از حاملگی و بیماریهای آمیزشی مورد تائید قرار داده است. اما این کاندومها دارای عیوب زیر نیز می باشند:
• کاندومهای پلی یورتان بخوبی کش نمی آیند بنابراین بیشتر مستعد پاره شدن می باشند.
• زود شکل خود را از دست می دهند.
• گرانتر هستند.

کاندومهای صناعی پلی ایزوپرن یک نوع لاتکس صناعی می باشند و در ضمن اینکه خیلی گرانتر هستند ولی همان مزایای کاندومهای لاتکس طبیعی را دارا می باشند. این کاندومها نیز حرارت را خیلی خوب هدایت می کنند ولی برخلاف کاندومهای پلی یورتان قابل استفاده با مواد مرطوب کننده روغنی نیستند.

 

 

نکاتی برای خرید کاندوم
- اندازه کاندوم: کاندومها یک سایز استاندارد دارند که تقریبا برای تمامی مردان قابل استفاده است. علاوه بر آن دو نوع بزرگتر و کوچکتر از سایز استاندارد نیز عرضه می شوند.

 

- شکل کاندوم: در بعضی کاندومها در انتهای آنها یک قسمت نوک مانند است که به عنوان مخزن برای تجمع مایع منی در نظر گرفته شده است.

- ضخامت کاندوم: کاندومهائی با جنسی بسیار قوی وجود دارند که در مقابل پاره شدن مقاوم تر از کاندومهای استاندارد هستند. در بعضی از روابط زناشوئی و در مردانی که اکثرا دارای مشکل پاره شدن کاندوم هستند، استفاده از این نوع کاندومها توصیه می شود. این کاندومها دارای ضخامت زیادی هستند. همچنین کاندومهای با ضخامت بسیار نازک نیز وجود دارند و بر خلاف سازندگان آنها، استفاده از این نوع کاندومها اگر مورد تائید مجامع علمی قرار نگرفته باشند توصیه نمی شود، چون به راحتی پاره می شوند.

 

- مواد روان کننده: بسیاری از کاندومها آغشته به مواد نرم کننده و لغزنده هستند. می توان ترکیب این ماده لغزنده را طوری انتخاب کرد که خاصیت از بین بردن اسپرم و یا خاصیت ضد میکروبی داشته باشد تا بتواند تا حدودی از ابتلا به بیمارهای عفونی جلوگیری کند. از خصوصیات مواد روان کننده این است که اگر کاندوم پاره شود تا حدودی از حاملگی جلوگیری می کنند. عیب این کاندومها این است که دارای طعم بد و نامناسب هستند.

 

- خوشبو کننده: از این کاندومها که آغشته به مواد معطر می باشند، در بعضی روابط زناشوئی استفاده می شود. این کاندومها نمی توانند حاوی مواد روان کننده باشند.
- رنگ: کاندومها با رنگهای مختلف ارائه می شوند. رنگ کاندوم در مورد کیفیت و اثر آن نقشی ندارد.

 

مرد چه هنگام باید از کاندوم استفاده کند؟

• کاندوم باید قبل از هر نوع تماس جنسی پوشیده شده و بلافاصله پس از انزال بدور انداخته شود.
• در هر گونه تماس جنسی مشکوک حتی اگر احتمال وجود بیماریهای مقاربتی حداقل باشد.

 

کاندوم مردانه چگونه مورد استفاده قرار می گیرد؟
هنگام در آوردن کاندوم از پوشش آن باید دقت کرد که آن توسط دندانها و یا ناخن پاره نشود. قبل از استفاده از کاندوم باید هوای آنرا با فشردن آرام کاندوم خارج کرد. قبل از شروع هر نوع تماس جنسی مشکوک کاندوم باید پوشیده شود. اگر کاندوم دارای نوک جمع کننده مایع منی نباشد، باید 2 سانتی متر انتهای آنرا نپوشید و آزاد گذاشت تا مایع منی در آن جمع شود. برای هر بار رابطه جنسی جدید باید کاندوم جدید استفاده شود. اگر همراه با کاندوم از مواد مرطوب کننده نیز استفاده می شود، آن باید حتما از نوع محلول در آب باشد. مواد مرطوب کننده روغنی مثل وازلین و لوسیونها سبب پاره شدن کاندوم می شوند. بعضی از داروهای واژینال نیز سبب کاهش استحکام کاندوم می شوند.

 

ابتدا تصور می شد که کاندومهای آغشته به مواد کشنده اسپرم خطر انتقال بیماریهای مقاربتی را می کاهند. بررسیهای جدید نشان می دهند که استفاده مکرر از کاندومهای آغشته به مواد کشنده اسپرم، در حقیقت نه تنها خطر بیماریهای آمیزشی را کم نمی کنند، بلکه بعلت تحریک واژن و آلت تناسلی میزان انتقال ایدز یا همان HIV و سایر بیماریهای آمیزشی را افزایش می دهند.  ولی این مواد اسپرم کش از خطر حاملگی می کاهند.

 

علت پاره شدن برخی از کاندوم ها چیست؟
- خیلی کهنه باشد: اگر از تاریخ انقضاء کاندوم گذشته است از آن نباید استفاده کرد.

- کاندوم با سایز خیلی کوچک: همیشه باید از کاندوم با سایز مناسب استفاده کرد.

- نگهداری نامناسب: گرما سبب کاهش استحکام کاندومهای از جنس لاتکس می شود بنابراین نباید آنها را در مکانهای گرم مثل داشبورد ماسین نگهداشت.

- عدم وجود رطوبت کافی: در صورت لزوم باید به مقدار کافی از مواد مرطوب کننده استفاده کرد و گرنه کاندوم در معرض پاره شدن خواهد بود.

 

- استفاده از مواد مرطوب کننده غیر استاندارد: مواد مرطوب کننده حاوی روغن مثل وازلین،‌ روغن بچه و یا روغنهای گیاهی نباید با کاندومهای از جنس لاتکس استفاده شوند. چون این مواد سبب آسیب شدید به استحکام کاندوم می شوند.

 

به چه دلایلی کاندوم در حین رابطه جنسی خارج می شود؟
• اگر کاندوم خیلی بزرگ باشد.
• نعوظ مرد از بین برود: باید بلافاصله پس از از بین رفتن نعوظ از شریک جنسی جدا و کاندوم در آورده شود.

 

 

کاندومها به چه میزانی از حاملگی جلوگیری می کنند؟
کاندوم به عنوان وسیله جلوگیری کننده از حاملگی 85 درصد موثر است. اگر در استفاده از آن دقت شود، حتی این میزان پیشگیری بیشتر نیز می شود. باید به خاطر داشته باشید بهترین روش برای حامله نشدن نداشتن رابطه جنسی است.

 

در پیشگیری از انتقال بیماری های مقاربتی کاندوم ها به چه میزانی موثر اند؟
کاندومهای لاتکس با جلوگیری از عبور میکروارگانیسم از بدن شریک جنسی به بدن مرد از بسیاری از بیماریهای آمیزشی جلوگیری می کنند. کاندومهای از جنس پلی یورتان مقداری در جلوگیری از بیماریهای آمیزشی موثر هستند ولی نه به اندازه کاندومهای از جنس لاتکس. از کاندومهای پلی یورتان افرادیکه به لاتکس حساسیت دارند، استفاده می کنند.

آیا باید همراه با کاندوم از کفهای جلوگیری کننده از حاملگی نیز استفاده کرد؟
کفهای جلوگیری کننده از حاملگی در مواردیکه کاندوم پاره می شود تا حدودی سبب جلوگیری از حاملگی می شوند. باید به خاطر داشت استفاده مکرر از مواد اسپرم کش سبب تحریک دستگاه تناسلی شده و میزان ابتلا به بیماریهای آمیزشی مثل HIV را افزایش می دهد. اگر کفهای ضد حاملگی همراه با کاندوم بدرستی استفاده شوند، 97 درصد در جلوگیری از حاملگی موثر هستند.

کاندوم زنانه چیست؟
این نوع کاندوم گردن رحم را کاملا می پوشاند و در بیرون تا اندازه ای لبهای دستگاه تناسلی را نیز پوشش می دهد. این نوع کاندوم از ورود اسپرم به رحم جلوگیری می کند. پس از هر بار رابطه جنسی کاندوم باید دورانداخته شود و در صورت لزوم از کاندوم جدید استفاده شود. کاندوم زنانه 75 درصد از حاملگی جلوگیری می کند ولی میزان جلوگیری از بیماریهای آمیزشی به همان اندازه کاندومهای مردانه نیست. هیچوقت نباید کاندوم زنانه همراه با کاندوم مردانه استفاده شود.

 

نکاتی مهم درباره کاندوم

مسئله مهم بعضا تبلیغات واهی است که شرکتهای سازنده کاندوم انجام می دهند و خوانندگان محترم نباید در دام این تبلیغات بیفتند.
√ هیچ نوع کاندومی وجود ندارد که سبب افزایش قدرت جنسی مرد شود.
√ هیچ نوع کاندومی وجود ندارد که سبب درمان اختلال جنسی مثل اختلال نعوظ در مرد شود.

√ هیچ نوع کاندومی وجود ندارد که سبب افزایش میل جنسی در مرد و زن گردد.
√ هیچ نوع کاندومی وجود ندارد که سبب افزایش رضایتمندی جنسی در زوجین گردد.
√ هیچ نوع کاندومی وجود ندارد که سبب برانگیختگی جنسی در زن و مرد شود.

√ رنگ و بوی کاندوم تاثیری در کاربرد آنها به عنوان وسیله جلوگیری کننده از حاملگی و بیماریهای آمیزشی ندارند.
√ کیفیت کاندوم مربوط به جنس کاندوم است نه رنگ و بوی آن.

 

√ هیچ نوع کاندوم چند کاره وجود ندارد. کاندومها دو کار اصلی دارند: جلوگیری از حاملگی و جلوگیری از انتقال بیماریهای آمیزشی.

√ آنچه که در هنگام خرید کاندوم باید مورد توجه قرار گیرند، عبارتند از: جنس کاندوم، تاریخ انقضاء مصرف، سایز یا اندازه، روش نگهداری و داشتن علامت استاندارد.

 

شایعترین اختلالات جنسی در مردان الکلی

 

شایعترین اختلالات جنسی در مردان الکلی 

حدود 70 درصد مردان الکلی از یک اختلال جنسی رنج می برند. علاوه از اختلال جنسی، یک اثر بسیار مهم مصرف الکل این است که، افرادیکه تحت تاثیر الکل اقدام به برقراری رابطه جنسی می کنند، رفتارهای پر خطر جنسی در آنها بشدت زیاد می شود. مردان الکلی خودشان دارای مشکلات اجتماعی و خانوادگی هستند و مزید شدن اختلالات جنسی، بر مشکلات و استرس آنها می افزاید و سبب می شود که این مردان برای غلبه بر استرس خود بیشتر الکل مصرف کنند و بدین ترتیب وارد یک حلقه معیوب می شوند.

 

علت اختلالات جنسی در مردان الکلی

• مسائل روحی و روانی
• تخریب سیستم عصبی
• تخریب کبد

• خاصیت مضعف بودن سیستم عصبی
• بیماری های ناشی از مصرف الکل مثل بیماری کبدی
علاوه از آنها، این بیماران دارای مشکلات عدیده مثل بیکاری، طرد شدن در اجتماع، مصرف مواد مخدر، کشیدن سیگار و غیره نیز می باشند.

 

اعتیاد به الکل طیف وسیعی از اختلالات جنسی به شرح زیر را سبب می شود:
• کاهش میل جنسی که در آن گاها مرد هیچ تمایلی به نزدیکی ندارد.
• وحشت از رابطه جنسی که در آن بیمار از هر گونه تماس با دستگاه تناسلی دچار وحشت می شود.

• اختلال در رسیدن به ارگاسم یا ارضاء جنسی
• انزال زودرس
• اختلال در نعوظ که از خفیف تا فوق العاده شدید متفاوت است.

 

الکل شایعترین ماده ای است که سوء مصرف آن سبب اختلال جنسی می شود. در مردیکه بیش از 12 گرم اتانول در روز مصرف می کند، ایجاد اختلال نعوظ امری عادی است. شایعترین اختلال جنسی در مردان وابسته به الکل، اختلال در نعوظ و بدنبال آن کاهش میل جنسی است. اکثرا هر دو اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی با هم وجود دارند. تعداد و شدت اختلالات جنسی، رابطه مستقیم با میزان مصرف الکل دارد. الکل سبب تخریب سیستم عصبی می شود.

 

در مرد دو نوع نعوظ وجود دارد: نعوظ رفلکسی که در آن هر گونه تماس جلدی با ناحیه دستگاه تناسلی سبب انتقال تحریکات عصبی از ناحیه تناسلی به مغز می شود و سپس امواج دیگری از مغز به ناحیه تناسلی آمده و سبب نعوظ می گردند. نوع دیگر نعوظ، نوع روانی است که در آن با فانتزی و تصورات امواجی از مغز به دستگاه تناسلی هدایت شده و سبب نعوظ می گردند. بنابراین برای یک نعوظ طبیعی داشتن سیستم عصبی سالم ضروری است.

هر قدر مصرف الکل بیشتر باشد، ‌سیستم عصبی بیشتر تخریب پیدا می کند. علاوه از آن مصرف طولانی مدت مقادیر زیادی الکل سبب آسیب به تولید هورمونهای مردانه توسط بیضه ها نیز می شود. مصرف طولانی مدت الکل سبب کوچک شدن بیضه ها و کاهش تولید هورمون مردانه می گردد. الکل بعلت اختلال در متابولیسم ویتامین A سبب اشکال در تولید اسپرم نیز می شود. یعنی مردان الکلی علاوه از شانس زیاد برای مبتلا شدن به اختلال جنسی، ممکن است مبتلا به ناباروری نیز بشوند.

 

  

بسیاری از موارد اختلالات جنسی در الکلی ها منشاء جسمی ندارند، بلکه دارای منشاء روحی و روانی هستند. اکثرا این مردان دارای مشکلات خانوادگی بوده و روابط عاطفی خوب با همسر خود ندارند و تعدادی نیز دارای پرونده طلاق در دادگاه می باشند. میزان شیوع اختلالات جنسی با سن شروع مصرف الکل و سالهای مصرف الکل نیز رابطه دارد.

یکی از خصوصیات اختلالات جنسی ناشی از مصرف الکل این است که اگر مصرف الکل آسیب دائمی در بدن ایجاد نکرده باشد، با قطع مصرف آن، عوارض از جمله اختلالات جنسی نیز قابل برگشت هستند، منتهی زمان لازم است. یکی از عوارض دیررس و کشنده سوء مصرف الکل، سیروز کبدی است که در آن کبد کار خود را از دست می دهد.

 

تشخیص علت اختلال جنسی
اولا باید مشخص کنیم که علت اصلی مشکل جسمی است و یا روحی روانی. اینکار به ما کمک می کند که بطور موثر و مقرون به صرفه به مشکل بیمار پرداخته شود. برای داشتن میل جنسی و نعوظ طبیعی باید سه سیستم هورمونی، عصبی و عروقی بدن سالم و هماهنگ عمل کنند. متاسفانه الکل هر سه سیستم را مختل می سازد. الکل با تخریب سیستم عصبی سبب ایجاد مشکل در هدایت عصبی می شود، الکل سبب نشت وریدی می گردد و علاوه از آن الکل سبب کاهش تولید هورمونهای مردانه می شود. بنابراین هر سه سیستم در مردان الکلی مبتلا به اختلالات جنسی باید بررسی شوند. لازمه درمان موفقیت آمیز، تشخیص صحیح است.

 

درمان اختلالات جنسی در مردان الکلی
درمان اختلالات جنسی در مردان الکلی متفاوت از موارد عادی است. تا تمامی زوایای مشکل مشخص نشده اند، درمان نباید شروع شود. در افراد معتاد به الکل، قطع کامل مصرف الکل معمولا امکانپذیر نیست. تا این افراد میزان مصرف الکل خود را به میزان زیادی کاهش ندهند، شروع درمان بی فایده است. می توان همزمان با برنامه بازتوانی ترک الکل، درمان را نیز شروع کرد تا بیمار از نظر روانی احساس بهبودی نماید. این بیماران ممکن است برای افسردگی و اضطراب داروهای مختلفی را مصرف نمایند. مصرف این داروها عوارض مخصوص به خود دارد.

 

درمان مشکلات جنسی در مردان الکلی نیازمند موارد زیر است:
√ سایر مشکلات این افراد از جمله مشکلات اجتماعی و خانوادگی مد نظر قرار گیرند.

√ به وجود همزمان اعتیاد به مواد دیگر و کشیدن سیگار توجه شود.
√ مسائل روحی روانی در مشکلات بیمار مشخص شود.
√ مصرف هر گونه داروی دیگر مشخص شود.
√ وجود بیماری در سایر اعضاء از جمله کبد مشخص شود.
√ علت اصلی مشکل یا مشکلات جنسی بیمار مشخص شود.
√ بررسی کامل از سیستم عصبی، هورمونی و عروقی بیمار انجام شود.

√ هر گونه عارضه غیر قابل برگشت مثل کوچک شدن بیضه ها و تخریب سیستم عصبی مشخص گردند.

 

رفتارهای جنسی پرخطر را بشناسید

 

در هر نوع رابطه‌ی جنسی، خطر انتقال بیماری‌های مقاربتی وجود دارد. اما در چند دسته از آمیزش‌ها خطر انتقال بیماری بالاتر است این روابط عبارتند از:

 

- رابطه‌ی جنسی مقعدی، دهانی و واژنی بدون استفاده از کاندوم
استفاده‌ی صحیح و دائم از کاندوم اولین و مهم‌ترین قدم برای پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی است. آمیزش بدون استفاده از کاندوم حتی اگر دخول صورت نگیرد، پرخطر تلقی می‌شود.

 

- رابطه‌ی جنسی تحت‌تأثیر مواد مخدر
به‌طور کلی نشئگی حاصل از مواد مخدر و بالاخص مواد مخدر توهم‌زا، فرد را وارد فضای مجازی می‌کند. در آن فضا، شخص انتخاب‌هایی می‌کند که خودآگاه نیست. رابطه‌ی جنسی تحت‌تأثیر مواد مخدر همیشه و در هر شرایطی پرخطر تلقی می‌شود.

- رابطه‌ی جنسی با افراد پرخطر
آمیزش با افرادی که روابط جنسی کنترل‌نشده دارند.

 

- رابطه‌ی جنسی میان هم‌جنس‌گرایان و دوجنسیتی‌ها
آمار شیوع بیماری‌های مقاربتی میان هم‌جنس‌گرایان معمولاً بالاست.

 

- رابطه‌ی جنسی برای افراد مبتلا به بیماری‌های مقاربتی
کسانی که یک یا چند بیماری مقاربتی دارند برای ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی آمادگی بیش‌تری دارند. این افراد نه‌فقط باید مراقب انتقال بیماری خود به شریک جنسی‌شان باشند، بلکه خودشان نیز بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی‌اند.

 

- رابطه‌ی جنسی تحت‌تأثیر الکل
زمانی که میزان الکل در خون بالا می‌رود، فرد هوشیاری کامل ندارد و در این شرایط انتخاب‌هایش ناآگاهانه است. بسیاری از افراد، که در شرایط عادی از رابطه‌ی جنسی پرخطر اجتناب می‌کنند، تحت‌تأثیر الکل انتخاب‌های سهل‌انگارانه دارند.

 

- رابطه‌ی جنسی برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
کسانی که سیستم ایمنی‌شان ضعیف است یا خوب کار نمی‌کند بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی‌اند و در مقابل این بیماری‌ها به مراقبت بیش‌تری احتیاج دارند.

 

 

- رابطه‌ی جنسی با افراد معتاد
از آن‌جا که برخی از معتادان به دلیل استفاده از سرنگ مشترک به بیماری‌های مقاربتی مانند ایدز و هپاتیت مبتلا می‌شوند، رابطه‌ی جنسی با افراد معتاد به‌کلی پرخطر است.

- رابطه‌ی جنسی با کارگران جنسی
خطر ابتلا و انتقال بیماری های مقاربتی در کارگران جنسی، به دلیل رابطه‌ی جنسی با طیف گسترده‌ای از افراد، بسیار زیاد است.

- رابطه‌ی جنسی در دوران بیماری‌های حاد
سیستم ایمنی فردی که در حال جنگیدن با بیماری است معمولاً ضعیف می‌شود و ضعف سیستم ایمنی خطر ابتلا و انتقال عفونت مقاربتی را افزایش می‌دهد.

 

- رابطه‌ی جنسی زیر هجده سال
عوامل مهمی مانند عدم تجربه و آگاهی در مورد روش‌های پیشگیری از بیماری‌های جنسی و سیستم ایمنی ضعیف‌تر در نوجوانان این رابطه را پرخطر می‌کند.

 

- رابطه‌ی جنسی تحت فشار زیاد و کم‌خوابی
هر عامل درونی یا بیرونی که سبب پایین‌آمدن سطح آگاهی می‌شود ممکن است به انتخاب نادرست و ناآگاهانه در رابطه‌ی جنسی منتهی شود. بنابراین رابطه‌ی جنسی در شرایطی که یک یا هر دو شریک جنسی تحت فشارهای روانی، نوسانات روحی و کم‌خوابی شدیدند پرخطر تلقی می‌شود.

عواملی که باعث بی‌میلی جنسی می شوند

 

هر وقت یکی از زوجین احساس بی‌میلی جنسی دارد، خواه ناخواه زوج دیگر هم درگیر این مشکل می‌شود. این مسئله بر زندگی زناشویی زوج تاثیر منفی خواهد گذاشت. قبل از هرچیز باید بدانیم که میل جنسی یک مرحله روان‌شناختی است که طی آن فرد تمایل به خیال‌پردازی و داشتن فعالیت جنسی دارد.

 

بی‌میلی جنسی یا سرد مزاجی یعنی عدم‌تمایل و نداشتن میل و رغبت به جنس مخالف. اولین چیزی که باید در نظر گرفت این است که یک عامل خاص در بی‌میلی جنسی نقش ندارد، بلکه بی‌میلی یک مسئله چند بعدی است و باید از زوایای مختلف به آن نگاه کرد و از جنبه‌های مختلف فردی، بین‌فردی، روان‌شناختی، پزشکی، محیطی و… آن را بررسی کرد؛ بنابراین این‌که برخی از مردان یا زنان تمایلی به داشتن روابط زناشویی با همسرشان ندارند، مسئله‌ای است که ممکن است عوامل متعددی در آن نقش داشته باشند. نکته دوم که نباید فراموش کنیم، دانستن این موضوع است که این اتفاق در چه شرایطی رخ داده است؟ آیا از‌‌ همان سال‌های اولیه زندگی مشترک بی‌میلی وجود داشته است یا تحت شرایط زمانی و مکانی خاصی این مساله شکل می‌گیرد؟ آیا ممکن است بی‌میلی تحت‌تاثیر مسایل دیگر، جروبحث و دعوا با همسر، استرس‌های روزانه، مشکلات اقتصادی و کاری و… باشد؟ و سوال‌های متعدد دیگری که لازم است پاسخ آن‌ها به دقت بررسی شود.

 

در ادامه به بررسی برخی از عواملی که ممکن است در بی‌میلی جنسی نقش داشته باشد می‌پردازیم:

 

دیدگاه فرد نسبت به رابطه جنسی 

این‌که فرد چه دیدگاه و نگرشی نسبت به برقراری رابطه زناشویی دارد، بی‌شک در عملکرد و میل جنسی او تاثیر خواهد داشت؛ برای نمونه این‌که مردان تصور کنند در هر شرایطی باید آمادگی برقراری رابطه زناشویی را داشته باشند یا با تماشای فیلم‌های جنسی تصورکنند آن‌ها نیز باید دارای چنین توانایی‌هایی اغراق‌آمیز و غیرطبیعی باشند باعث می‌شود به مرور زمان نسبت به توانمندی خود شک کنند و عزت‌نفس جنسی‌شان کاهش یابد و دیگر میلی به داشتن رابطه نداشته باشند.

 

از طرفی زنان هم اگر نسبت به برقراری رابطه زناشویی نگرش غلطی داشته باشند، بر میزان میل و رغبت آن‌ها تاثیر خواهد داشت؛ برای مثال برخی از زنان فکر می‌کنند که زن باید حتی در مسایل زناشویی حجب و حیا را رعایت کند، هیچ وقت اشتیاق یا علاقه به داشتن رابطه با همسر را نشان ندهد و پیش‌قدم نباشد و برای زنِ خوب‌بودن باید نقشی منفعل در رابطه داشته باشد. برخی از خانم‌ها حتی ممکن است عمل زناشویی را امری کثیف و حیوانی قلمداد کنند. مسلماً این نوع نگرش می‌تواند باعث کم‌شدن میل و اشتیاق در هر دو طرف شود.

 

برخی بیماری‌های جسمی و روانی و مصرف برخی دارو‌ها 

ابتلا به بعضی بیماری‌های جسمی و مصرف برخی دارو‌ها باعث کاهش میل جنسی در فرد می‌شود؛ مثلا مصرف داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب و ریزش مو باعث کاهش میل جنسی می‌شود. برخی مشکلات هورمونی مانند اختلال‌های تیروئیدی و تومورهای غده هیپوفیز هم ممکن است باعث کم‌شدن میل جنسی شود. علاوه بر این‌ها مشکلات دیگری مانند خشکی واژن در خانم‌ها، سبب دردناک‌بودن رابطه زناشویی و به دنبال آن بی‌میلی جنسی در آن‌ها خواهد شد. در آقایان هم مشکلاتی مانند نعوظ و انزال زودرس و… ممکن است در کاهش میل جنسی تاثیر گذار باشد.

 

برقراری رابطه جنسی در شرایط روانی نامناسب و الگوهای تکراری 

پایان یک روز کاری پرتنش و هنگامی که هر دو نفر از فرط خستگی به زور بیدار مانده‌اند، آیا زمان مناسبی برای هم‌بسترشدن است؟ متاسفانه اکثر زوج‌ها با وجود خستگی جسمی و روانی حتی زمانی که آمادگی لازم را ندارند، تنها برای این‌که انجام وظیفه کرده باشند یا ترس از این‌که مبادا همسرشان را ناراحت کنند، این کار را انجام می‌دهند. معمولاً با گذشت زمان و به‌دنیاآمدن فرزندان و افزایش نقش‌ها و مسئولیت‌های هر دو این اتفاق بیشتر تکرار می‌شود و زمینه‌ساز بی‌میلی همسران را فراهم می‌کند.

 

نداشتن مهارت ارتباط عاطفی و جنسی 

شاید اکثر آقایان و خانم‌ها فکر کنند به اندازه کافی مهارت دارند و به خوبی می‌دانند همسرشان چه نیازهای جسمی و روانی دارد، در حالی که در واقع این چنین نیست.

 

بگذارید بی‌تعارف بگوییم که خیلی از افراد نیازهای عاطفی و جنسی خود و همسرشان را به خوبی نمی‌شناسند و اصلا نمی‌دانند چگونه باید نیازهای هر دو نفر را در نظر گرفت. یکی از علت‌های بی‌میلی جنسی در خانم‌ها همین احساس نادیده‌گرفته‌شدن نیازهای عاطفی‌شان در حین رابطه جنسی است که به مرور سبب بی‌میلی جنسی در برقراری ارتباط با همسر می‌شود.

 

راهکارهای زیر می‌تواند به شما در حل این مشکل کمک کند:

 

حل تعارضات زناشویی 

اگر هر دو یا یکی از زوجین در اوایل ارتباط مشکلی نداشته‌اند و به مرور دچار بی‌میلی جنسی شده‌اند، بی‌شک یکی از کارهای مفید و موثر حل‌کردن تعارضات زناشویی خواهد بود. گاهی همسران ناخواسته تعارضات و خشم‌های روزانه را با خود به بستر خواب می‌برند، این موضوع بر رضایت آن‌ها از رابطه زناشویی تاثیر خواهد داشت و به مرور احساس بی‌میلی نسبت به همسر جایگزین شور و اشتیاق می‌شود. شناخت تعارض‌ها و حل کردن آن‌ها کمک بزرگی به همسران خواهد کرد.

 

حل مشکلات جسمانی 

همان طور که قبلا اشاره کردیم، مشکلات جسمی افراد در کاهش میلی جنسی آن‌ها تاثیر خواهد داشت. بنابراین برای حل این مشکلات جسمی، حتماً باید اقدامات لازم صورت بگیرد و با پزشک متخصص صحبت شود. رفع‌شدن این مشکلات و درمان آن‌ها کمک زیادی به افراد مبتلا به بی‌میلی جنسی خواهد کرد.

 

تلاش برای حفظ جذابیت ظاهری و روانی 

همین که دو نفر همدیگر را دوست داشته باشند، به این معنا نیست که رابطه جنسی خوبی با هم خواهند داشت، چون علاوه بر دوست‌داشتن، وجود جذابیت جنسی هم مهم است. دوطرف باید برای هم جذابیت جنسی داشته باشند و علاوه بر این سعی کنند این جذابیت را حفظ کنند؛ بنابراین هر دو نفر باید به ظاهر و آراستگی خود توجه کنند. این مسئله بعد از گذشت چندین‌سال از زندگی مشترک و به‌دنیاآمدن فرزندان اهمیت بیشتری خواهد داشت؛ چون اکثر افراد بعد گذشت چندین‌سال با عادی‌شدن روابط و الگوهای جنسی روزمره و تکراری روبرو می‌شوند.

 

کمک‌گرفتن از افراد متخصص 

مشکل بی‌میلی جنسی هم مانند بقیه مشکلات نیاز به برنامه‌ریزی درمانی و آموزشی دارد. بنابراین گول برخی تبلیغات اغراق‌آمیز دربارهٔ داروهای افزایش میل جنسی و… را نخورید و انتظار نداشته باشید این مشکل یک شبه حل شود، بلکه سعی کنید از چند بعد مختلف به موضوع نگاه کنید و از افراد متخصص کمک بگیرید؛ چون درمان بی‌میلی جنسی یا هر نوع مشکل جنسی دیگر، تا زمانی که مشکلاتی مانند تعارض‌های زناشویی، مشکلات روان‌شناختی، ارتباطی و پزشکی حل نشده‌اند، کاری بی‌فایده است.

 

باید ابتدا عوامل ایجادکنندهٔ جانبی درمان شوند. زن و شوهری که مشکل جنسی‌شان به دلیل تعارض‌های زناشویی یا یکنواخت‌شدن و غرق‌شدن در زندگی روزمره یا آگاه‌نبودن از مهارت‌های عاطفی و جنسی است، با کمک یک زوج‌درمانگر می‌توانند شور و اشتیاق را به رابطه خود برگردانند.